Yaşamdan ne bekliyoruz? Arkadaşlıktan, aile olmaktan, seçtiğimiz meslekten ne bekliyoruz? Dostluk, mutluluk, maddi kazanç ve güç diyebiliriz. Ama bu saydıklarımız, sevilme isteğini ifade eder.
Her insan sevgiyi arıyor. Sevilmiyorsak yaşam enerjimiz azalır. İçimize kapanırız veya sayısız yanlışlara düşerek yine de sevilmeye çalışırız. Bu yoldan başarı yoktur. Önce sevilmek değil; biz, kendimiz sevmeliyiz. Kendimiz sevdiğimizde sır açılır. Çünkü Yaratan’ın bize olan sevgisini hissederiz.
Bugünkü realitesiyle insan sevgiyi bilmez. Çünkü sevgisi koşulludur. Koşulsuz sevgiye giden yol çok uzundur ve bizi sınava sokan bin bir çeşit tuzakla doludur. Buna rağmen yılmamak gerekiyor. Mevlana diyor ki, “Gel, ne olursan ol yine gel, bin kere tövbeni bozsan da yine gel. Bizim kapımız umutsuzluk kapısı değildir.” Çünkü o kapını yolu Beyaz Zambaklar Ülkesinin yoludur. Beyaz Zambaklar Ülkesi gerçek sevgi realitesidir. Yaşanmadıkça anlaşılamayacak büyük gerçekler!