İNSANLIK HASTADIR VE İLACI SEVGİDİR
Allah’ tan otomobil, zenginlik, iş, ev, evlat istemeden önce kalbimize sevgi, gönlümüze açıklık dileyelim. Sevgiyi başardıktan sonra ihtiyacımız olan her şey bizi bulacaktır. O zaman sevginin nasıl büyük bir güç olduğunu anlarız. Dünya’ya geliş nedenimizin tekâmül etmek olduğunu söylüyorlar. Dünya’ya geliş nedenimiz sevmeyi başarmaktır. Herkesi ve her şeyi sevmek! Tekâmül zaten budur!
İnsanda her türlü güç var. Ama sevgi olmayınca o güçler insanlığa ve Dünya’ya büyük zararlar veriyor. Sevgi olsaydı insanlar birbirini öldürür müydü? Silah sanayii, savaşlar, politik mücadeleler, sömürgeler olur muydu? Bir ülkeye ambargo koyarak, çocuklar ölürken onları ilaçsız bırakmak mümkün müydü?
Başka ülkenin toprağına, zenginliğine göz dikmek düşünülebilir miydi?
Dünya’ya hizmet etmek istiyorsak, önce kendimizden ve ailemizden başlayarak, arkadaşlarımızı, komşularımızı ve daha aklımıza ne geliyorsa hepsini sevelim; çünkü sevgi bulaşıcıdır. Sevgi sevgiyi davet eder, tıpkı kötülüğün, kötülüğü davet ettiği gibi.
Kendimizi sevmek çıkar düşkünü egoist olmak değildir; kendimizden varlığımızdan memnun olmaktır. Kendimizi sevmek birey olmaktır. Kendimizi sevdiğimiz zaman kapitalizmin tuzaklarına düşmeyiz. Maddi şeylerin bize değer katacağını sanmayız. Asıl değer, asıl zenginlik sevgi ahlakıdır. Sevmeden bilemeyiz. Denizi görmemiş, denize girmemiş insanın denizi tasavvur bile edemeyeceği gibi!
