SEVMENİN MUTLULUĞU
Sevilmek de mutlu eder insanı. Ama sevmenin yarattığı mutlulukla mukayese bile edilemez. Sevmek, sevdiği için her şeyi göze almaktır. Sevmek karşılıksızdır. Sevmek bir nevi aidiyettir. Bir olma halidir. Vatan sevgisi gibi! Bu vatan beni seviyor mu diye düşünmezsiniz. Torunumun üç aylık bebeğini çok seviyorum, ama o kucağıma alınca ağlamaya başlıyor. Yani hiç de beni seviyor gibi görünmüyor. Ama ben onun için yapabileceğim her şeyi göze alırım.
Sevmek insanı geliştirir. İşinizi, mesleğinizi sevdiğiniz kadar beceri ve bilgi kazanırsınız. Bazı insanlar yaşamlarından niye memnundurlar? Çünkü ailelerini severler, işlerini, mesleklerini severler, sevdikleri arkadaşları vardır. Sevdikleri arkadaşları dolayısıyla oturdukları köyü, kasabayı severler. Ve doğal olarak sevmenin sevilmek gibi muhteşem bir karşılığı vardır. Ancak sevilmenin güzelliği bizim de seviyor olmamızdan ileri gelir. Sevmediğiniz birinin sizi sevmesi rahatsızlık bile verebilir.
Hayvanları insanlardan daha çok sevdiklerini söyleyenler vardır. Neden acaba? Çünkü hayvanlar insanın egosunu rahatsız edecek bir şey yapmazlar. Öyleyse bizde sevgiyi önleyen egomuz mu? Bu konuda düşünmek gerekir.
Benim lafı uzatmadan bir önerim var. İnsanlara, insan oldukları için saygı gösterin. Sadece insan oldukları için, başka bir meziyet aramadan! Saygı maalesef o kadar azaldı ki! Ve insanın sevgiden çok özlemini çektiği, kendisinin de kendisine saygı duyması için gerekli olan bir şey! Bunun karşılığı mutlaka size karşı sevgi ve saygı olacaktır. Sizi seven ve saygı duyan insanı mutlaka siz de seversiniz ve bu sevgiyle mutlu olursunuz.
1 yorum
Gerçek sevgide insan sevip sevmediğini sorgulamıyor. Sadece içinden geldiği gibi hareket ediyor. O kişi ile veya durumla hemhal oluyor.
Birbirimize elbette güzel sözcükler söylemeliyiz. Ancak “seni seviyorum” demek aslında gerçek sevginin ne olduğunu incelediğimizde birden anlamsız hale geliyor.
Çünkü gerçek sevgi bir hemhal olma, bir varoluş durumu. Ve kelimeler ile tarif etmeye gücümüz yetmez.
Yazınız bende bu düşünce ve duyguları uyandırdı Güney Hanım, çok teşekkürler..